Reacties Inktvisjesproject

Er zijn zoveel overweldigende reacties geplaatst op het Facebook-bericht van Joyce Kaesberry, neonatologie verpleegkundige op de kinderafdeling van het Zaans Medisch Centrum en ambassadeur van het project: Inktvisjes haken voor couveusekindjes.

Hoe is het allemaal begonnen en naar Nederland gekomen?

"De initiatiefneemster van het project is Ria Knulst. Zij woont deels in Zweden en deels in Nederland. In Zweden is zij in aanraking gekomen met de inktvisjes, en is gaan haken voor de Zweedse ziekenhuizen. Via haar weblog heeft ze mensen in Nederland opgeroepen om mee te haken voor Zweden. Na dit lange tijd gedaan te hebben, is ze in januari van dit jaar begonnen met het werven van ziekenhuizen in Nederland. Zo heeft het project het Zaans Medisch Centrum bereikt."

Wat betekent een inktvisje precies voor een couveusekindje?

"De inktvis komt zo snel mogelijk, liefst direct na de geboorte, bij het kind te liggen, aldus Joyce. Te vroeg geboren kinderen krijgen hun voeding door middel van een maagsonde en hebben ze soms ademhalingsondersteuning. Daarnaast hebben ze monitorplakkers om allerlei gegevens, zoals hartslag, ademhaling en zuurstofspanning in het bloed, in de gaten te houden."

"De kleintjes hebben door onrust snel de neiging om deze draden en snoeren vast te pakken en er af/uit te trekken. De tentakels van de inktvisjes voelen fijn en vertrouwd aan. Ze zijn zacht en voelen ongeveer hetzelfde aan als een navelstreng. In Zweden is aangetoond dat het kind er rustig van wordt – de hartslag, ademhaling en zuurstofspanning is regelmatiger en beter."
"De inktvisjes blijven de hele ziekenhuisperiode bij het kind en gaan daarna mee naar huis."